Zaman Her Şeyin İlacı Olabilir Mi?

 

Hayır!

Zaman her şeyin ilacı olsaydı travmalarımızın hepsi zamanla geçerdi.

Kaybettiğimiz özgüven, özsaygı ve kendimize ait ne varsa kendiliğinden yerine gelirdi.

Zamana bırakmak, yüzleşmekten kaçıştır. Kendinden, duygularından ve kabullenme farkındalığından korkmaktır.

Zamana bırakmak, istediğini istediğin hali ile olduğu yerde bırakmaktır. Yarın görmek istediğin yerde bulmak için…

Zaman ilaç değil perdedir. Seni bilinçaltına hapseden yoldur. Görünmez perdenin aşılamaz duvarıdır.

Zamana bırakmak arada tozunu alıp seyredebileceğin vitrindir.

Eğer zaman her şeyin ilacıysa bu duygusal patlamalar, bu öfke nöbetleri neden düzelmiyor, bakış açımız neden hep bizi daha kötüye götürüyor?

Kader, zamanın getirdiği değildir. Kaderi biz oluştururuz ya da yönetiriz.

Bir şeyin düzelmesi ya da dağılması akışa bıraktığın zaman değil, kontrol ettiğin zamandır.

Zaman ilaç değil, içtikçe susatan tuzlu sudur.

Eğer yaşadığının içine girip cehennem gibi yanıp yeni bir sen olarak çıkamazsan, zamanın sana vereceği şey sürekli yanmak olacaktır.

Gözünden gelen nedensiz yaşın, uzaklara dalan gözlerinin ve bozulan moralinin yansımasıdır zamanı ilaç sanmak.

Önünü görememek, ne zaman savrulacağını bilememektir zamana bırakmak.

Zamanı her şeyin ilacı sanmak,

Korkakların gerçeklerden korunma kalkanıdır.

Dreamer’i görmek istemeyenlerin yumduğu gözdür.

Yanıp yenilenmek yerine soğuyup olduğu hali ile kalmak isteyenler hep zamana bırakır. Sanırlar ki soğumak öz’ün değişmesidir. Soğumak sadece şeklin değişmesidir. Karşısına ateş gelene kadar sürer sadece…

Zaman denilen şey şu andan itibaren bilinçaltında değil bilinçtedir.

Yanıp öz’ünü yenilemek istersen kontrol et zamanı, yok eğer yok olmak istersen zamana bırak gerisini o halledecektir.

Murat ÖZTÜRK

Kişisel Gelişim ve Kariyer Koçu/Konuşmacı/Eğitmen